! सह्याद्री !

! सह्याद्री !
नभा नभातुनी ,
दऱ्या खोऱ्यांतुनी
गर्जितो माझा सह्याद्री !

दिशा दिशांना
साद घालूनी
पुलकित होतो सह्याद्री !

गड किल्ल्यांच्या
रत्नमनी शोभितो
शान आपुला सह्याद्री !

शिवरायांचे , पराक्रमांचे
गुणगान गातो हा
सह्याद्री !

मनी उभरतो,
उरी फडकतो ,
शक्तिस्थळ अपुला
सह्याद्री !

मना मनातुनी
नाद घुमते
शान आपुला सह्याद्री !

कणखर ,रौद्र
भीषण रुप त्याचे
गौरवशाली सह्याद्री !

महाराष्ट्राचा मुकुट
मनी तो ,
वेड आपुले सह्याद्री !


संकेत य पाटेकर
१८.१२.१२
मंगळवार
वेळ दुपार : २:१५

नशिबातच जे प्रेम नाही..

नशिबातच जे प्रेम नाही
त्या प्रेमासाठी धडपडतो
मनातल्या भावनांना
सतत मी छळतो ........
- - संकेत

प्रेम म्हटल कि ..

प्रेम म्हटल कि ...प्रियकर आणि प्रेयशीच प्रेम
अस प्रत्येक जण गृहीत धरतं
खर तर ते तसं मुळीच नसतं

आई वडील ...बहिण भाऊ ..ह्यांचही
कुठे नातं असतं
ते मात्र कळत नसतं

प्रेम म्हटल्यावर ...प्रियकर आणि प्रेयशीचच
चित्र डोळ्या समोर दिसत
का बर अस होत असतं

प्रेम म्हणजे काही दोन व्यक्तीनसाठीच
मर्यादित नसतं
प्रेम म्हणजे प्रेम असत .......
सर्व नात्यांना ते सेम असतं
- संकेत

भेट घडूनिया

भेट घडूनिया
पुन्हा भेटघडूशी वाटते
तुझ्या प्रेमळ सहवासात
पुन्हा रमून जावेसे वाटते
- संकेत

कुणाला कल्पना हि नसते..

कुणाला कल्पना हि नसते ,
कुणी कुणावर किती प्रेम करत असते ,
कुणाच्या भेटीसाठी , शब्दांच्या प्रेमळ छायेसाठी ,
हे मन क्षणो क्षणी किती विव्हळत असते .
- संकेत

आज खूप आठवण येते तुझी ...

आज खूप आठवण येते तुझी .......
किती दिवस झाले दिवसा वरून दिवस सरले
एक शब्द देखील बोललो नाही , भेटलो नाही .

आज मन घुटमळतय तुझ्या आठवणीने ....
वाटतय बोलावे दोन शब्द तुझ्याशी ,
हसावे तुझ्या संगतीने ...
असावी सोबत तुझी काही क्षण तरी ....
मिळावी प्रेमळ मनाची साथ काही वेळ तरी


मन घुटमळतय तुझ्या आठवणीने ......

वाटत स्वतःहून तू बोलावीस ,
स्वताहून कधीतरी आठवण काढावीस
प्रेमाने विचार पूस कारावीस
शब्दांची गंमत जमावीस

वाटतंय , , पण काहीच घडत नाही
काहीच उत्तर मिळत नाही
मन नेहमीच अस घुटमळत
अशानेच हूर हुरतं, भरकटत

आज खूप आठवण येते तुझी ......


नातं तुझ माझं
संकेत य पाटेकर
१०.१२.१२

दिवाळी .....

दिवाळी म्हणजे उधळण पैशाची ,
कपडेलत्ता , भेट वस्तू अशा अनेकानेक खरेदीची

दिवाळी म्हणजे उधळण मुक्त रोषणाईची ..,
आकाशाला हि उजळणारी ....मना मनाला भिडणारी , आनंद देणारी

दिवाळी म्हणजे उधळण आनंदाच्या अनमोल क्षणांची
चिवडा लाडू , करंज्या , चकल्या , शंकरपाळ्या अशा
नाना विविध चविष्ट फराळाची

दिवाळी म्हणजे भेट नात्या गोत्यातील त्या खास व्यक्तींची
बहिण अन भावाची , भाऊबिजेच्या त्या गोड अनमोल क्षणाची
प्रेमाने दिलेल्या त्या भेट वस्तू ची , शुभा शिर्वादांची


दिवाळी म्हणजे मौलिक क्षण आनंदाने न्हाहून निघालेले ....
चहू दिशा पसरलेले ..मना मनात ठसलेले .

संकेत य पाटेकर
१३.११.२०१२
वेळ : सायंकाळ ४:२५

काय हव आहे तुला?

काय हव आहे तुला ?
ज्यावेळी मी तिला हा प्रश्न केला
तिने दिधले उत्तर मजला कि
हवाय तुझा हसरा -आनंदि चेहरा

काय म्हणू , काय उत्तर देऊ
हसूनच मी उत्तरलो
हस्ण्यातच कुणा आहे आनंद
म्हणून हसता हसता हासिलो

खरं आहे ह्या जगी ,अपुल्या मनी
हस्न्यातच कुणा असतो आनंद
काय मागावे , काय द्यावे कुणा ,
हसण्यापलीकडे कुठे आहे आनंद

संकेत य पाटेकर
१४.११.२०१२
बुधवार
वेळ: १:४५ मिनिट , दुपार

भेट घडूनिया ...

भेट घडूनिया
पुन्हा भेटघडूशी वाटते
तुझ्या प्रेमळ सहवासात
पुन्हा रमून जावेसे वाटते
- संकेत

कधी कधी विचार येतो...

कधी कधी विचार येतो ..
का कुणास इतके प्रेम करावे ...
का कुणाच्या वाटेवरती
मन स्वतःचे घुटमळूनि द्यावे
- संकेत

जे नसत तेच हव असत...

जे नसत तेच हव असत
जे हव असत तेच मिळत नसत
मिळून सुद्धा काही गोष्टींच
अपुरेपण जाणत असत
- संकेत
२४ नोव्हेंबर २०१२

नाही आवडत तिला त्रास देणं...

नाही आवडत तिला त्रास देणं
तरीही त्रास मी देऊन जातो
तिच्या रोषाचा (रागाचा) मग मी
एक कारण होवून जातो .

हळ हळत मन तेंव्हा
हृदय हि थर थरत
उगाच बोलून गेलो आपण
म्हणून मन माझ मुरतं


शिक्षा होते तेंव्हा
जेंव्हा ती मजवर रागावते
घायाळ होत मन माझं
जेव्हा चूक माझ्या कडून
अशी घडते

काय करू , काय बोलू
तेंव्हा काहीच सुचेनास होत
मौनबद्ध त्या क्षणी
नकळत ''sorry'' निघून जात

होत हे असंच नेहमी
म्हणून ती हि वैतागते
किती त्या चुका माझ्या
तरीही नेहमीच मला
माफ केले जाते .

आहे हे नातं अस अमूच
प्रेमळ मनाच
हृदयाशी हृदयाचं
धड धड त्या स्पंदनाच
मोकळ्या श्वासेच
मना मनाच
मायेच , प्रेमाच
एका अतूट बंधनाच

संकेत य पाटेकर
२९.११.२०१२
गुरुवार
वेळ : ५ सायंकाळ

मन म्हणत एकाकी ....

मन म्हणत एकाकी
का झुराव कुणासाठी ,
ज्याच्या मनातच नाही
प्रेम नि आपुलकी आपल्यासाठी
त्यांस का म्हणून द्यावी
चावी अपुल्या मनाची

मन म्हणत एकाकी
नको न मिळोत प्रेम
नि आपुलकी
करावे भरभरून प्रेम फक्त आपण
का नि का मागावे उगा काही कुणापाशी

- संकेत
०७.१२.१२

वाटतं कधी एका क्षणी ....

आज सकाळच 'दि'(बहिण ) शी बोलता बोलता तिच्या प्रेमळ अन काळजीवाहू शब्दाने मला माझ्या बालपणात लोटले , आईच ते वात्सल्यरूपी प्रेम , तिचं ते प्रेमाने भरविलेला एक एक घास , तिच्या उबदार कुशीतला तो मऊपणा , सारे नजरेसमोर येऊ लागलं . वाटल कि पुन्हा ते क्षण यावेत , पुन्हा आपण लहान ह्वावं, तिच्या अवती भोवती बागडाव , खेळावं .......अस वाटू लागल .... नि काही शब्द सुचले ते असे ....

वाटतं कधी एका क्षणी
पुन्हा लहान ह्वावं,
लहान होता हळू हळू
मग मोठं ह्वावं

ह्वावं तान्हुल बाळ तिचं,
कडेवर उचलुनी तिन घ्यावं,
इप्सिताच्या गोष्टी करिता ,
एक एक घास तिन भरवावं,

चिवू आली , काऊ आला ,
अस हळूच तिने म्हणाव ,
नजरेला नजर भिडवत अचानक ,
मागे वळून पाहावं

दूर होताच नजरेसमोरून
मोठ्या मोठ्या ने रडावं ,
जवळ घेताच ओठावरले
स्मित हास्य उघडावं

हसावं , हसून रुसाव ,
अस नित्य क्रम ह्वावं
तिच्या संगतीतला एक एक क्षण
खेळत बागडत जावं

वाटतं कधी एका क्षणी
पुन्हा लहान ह्वावं,
तिच्या उबदार मायेच्या कुशीत
आपण निवांत नि गाढ झोपी जावं

वाटतं कधी एका क्षणी
पुन्हा लहान ह्वावं................

संकेत य पाटेकर
०७.१२.१२
शुक्रवार

खरचं म्हणायला किती सोपं असत न्हाई ..

काल एका क्षणी मन विचलित झालं, दुभंगल (होत असं अधे मध्ये ) नि रस्त्याने चालता चालता काही ओळी सुचल्या ..............


म्हणायला खरचं किती सोपं असत
''निस्वार्थ'' प्रेम असाव,
मन मात्र म्हणत एकाकी ,
निस्वर्थात '' नि '' मुळीच नसाव ( इथे आपल्या मनाचा स्वार्थ येतो )

काय म्हणावं ,
काय म्हणाव त्याला ( मनाला )
हृदय अशाने हुरहुरतं ( कापत, थरथरत )
मना मनाच्या द्वंद्व युद्धात , ( तीच मन , माझं मन )
ते बिचारं,
अधिक जोराने धडधडतं

शेवटी होतो एकदाचा
कल्लोळ
नि फुटतो बांध मनाचा
बेभान होतात स्पंदनं
नि रंगच बदलतो प्रेमाचा (अशाने प्रेमा बद्दलचे नि त्या व्यक्तीबद्दल आपले विचार बदलू लागतात )

खरचं म्हणायला किती सोपं असत न्हाई
''निस्वार्थ'' प्रेम असाव..........


संकेत य पाटेकर
०३.१२.१२

जे इतरांना मिळत नाही .....

जे इतरांना मिळत नाही ,
ते मला सहज मिळून जातं,
तरी सुद्धा हे मन माझं,
दुखाचच गुणगान गातं
- संकेत
०५.१२.१२

प्रेयशीची आठवण

कुणास ठाऊक सारखं अस का वाटत राहतं ?
मन माझं तिच्या भोवती
घिरट्या घालत राहतं !

किती हि दूर असो ती
ती माझ्या हृदया जवळच असते
मज संगे चालत असते
मज संगे बोलत असते !

कधी कधी अस वाटतं
तिला प्रत्यक्ष भेटून यावं
चार शब्द बोलून प्रेमाचे
मन हे आपलं हलकं करावं !

स्वप्नामधे हि तिचे दर्शन
रोज मज होत असते
चालून बोलून स्वप्नच ते
प्रत्यक्षात मात्र दिसत नसते !

रस्तोरस्ते जाता येता
अनेक प्रेमवीरांची जोडी दिसते
मग नकळत मला माझ्या
त्या प्रेयशीची आठवण येते !

- संकेत पाटेकर
२६.०३.२०११

शब्द शब्द हे...........

शब्द शब्द हे हसवतात
शब्द शब्द हे रुसवतात
शब्द शब्दांमध्ये कधी
स्वतहा हि अडकतात

- संकेत
१२ ऑक्टोबर २०१२

आठवणीच्या असंख्य........गर्दीत

आठवणीच्या असंख्य
गर्दीत तुझी ठळक
आठवण आहे
हृदयाच्या कुपीत
त्या अनमोल क्षणांची
साठवण आहे

गोड सोनेरी क्षणांची
ती एक नाजूक साजूक
मैफिल आहे
प्रेमाच्या रंगीत छायेची
चित्रफित ती अपुली आहे

आठवणीच्या असंख्य
गर्दीत तुझी ठळक
आठवण आहे
.........

संकेत य पाटेकर
१७.०९.२०१२

नाही झेपत गर्दी ..........

पुरता वैतागलो आता
हि नाही झेपत गर्दी
सकाळ असो वा रात्र ,
ट्रेन ला असतेच नेहमीच गर्दी

झाले हाडे ठिसूळ आता
मन हि आता मरगळले
नको नको तो प्रवास आता
त्या गर्दीने मन ढासळले

जातो वाया वेळ कितीहा
एक एक लोकल सोडूनी
गर्दी नामक गर्दी ती
होते कुठे कमी ती

नाईलाज असतो शेवटी
गर्दीतूनच जावे लागते
ठाणे - अंधेरी प्रवास हा मोठा
लोकल ट्रेननेच करावे लागते

थकले भागले मन हे आता
हि नाही झेपत गर्दी
बघावीच लागेल आता
कुठे जवळपासच
नवी चांगली नोकरी

पुरता वैतागलो आता
हि नाही झेपत गर्दी
सकाळ असो वा रात्र ,
ट्रेनला असतेच नेहमीच गर्दी

- संकेत य पाटेकर
१९ ऑक्टोबर २०१२

आनंदाच्या क्षणी........

आनंदाच्या क्षणी दुख सारे पळून जातात ,
दुखाचे क्षण मात्र आनंद हिरावून घेतात .
जीवनाचे रंग हे असेच बदलत राहतात
कधी सुख कधी दुख
क्रमा क्रमाने येतंच राहतात
- संकेत
२५.१०.२०१२

मला वेड आहे .........

मला वेड आहे .................
रौद्र - भीषण अन काळ्या कातळ कड्यांनी नटलेल्या उंच खोल दरयांनी सजलेल्या
त्या सह्याद्रीचं

मला वेड आहे .................
इतिहासाचा अमुल्य ठेवा जपणारया आपल्या स्वराज्यातील गड-किल्ल्याचं

मला वेड आहे .................
निसर्गातील विविधरूपी नवंलाईच.....

मला वेड आहे .................
वाचनाचं....आपल्या वाचन संस्कृतीचं

मला वेड आहे .................
नात्यातल्या त्या गोड प्रेमाचं ...आणि त्या अनमोल क्षणाचं

मला वेड आहे .................
तुझं ...तुझ्यातल्या सप्त गुणाचं अन प्रेमळ मनाचं ...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


संकेत य पाटेकर
०८.०९.२०१२

भावना मनातल्या
कविता माझ्या !!

पाउस........

पाउस........

हवा हवासा वाटणारा पाउस ,
कधी कधी नकोसा वाटतो ,
ऑफिस ला निघतानाच हा
धो - धो का बरसतो ?

छत्री असते जवळ तरी
उपयोग तिचा काहीच नसतो
वाऱ्यासंगे डोलणारा पाउस
आपल्याच धुन्धीतच असतो

दिशा दिशा हा धुंडाळतो
पकडा पकडीचा खेळ जणू खेळतो
छत्री असो वा रेनकोट हा मात्र
पूर्णतः भिजवितो .

हवा हवासा वाटणारा पाउस ,
कधी कधी खरच नकोसा वाटतो ,
ऑफिस ला निघतानाच हा
धो - धो का बरसतो ?


संकेत य पाटेकर
०४.०७.२०१२

कल्पनेतली ती...

कल्पनेतली ती ...

ती म्हणजे गुलाबाची नाजुकशी पाकळी
ती म्हणजे हृदयातील स्पंदनाची साखळी
ती म्हणजे पावसाळ्यातल्या सरीतली एक सर
ती म्हणजे थंडीतल्या गारव्याची एक झळ

ती म्हणजे गायनातील एक स्वरबद्ध तरंग
ती म्हणजे मनातल्या भावनाचे विश्वरुपी अंग
ती म्हणजे श्वासो श्वासातला एक दीर्घ श्वास
ती म्हणजे कल्पनेतल्या विश्वाची एक प्रेमळ आस

ती म्हणजे समुद्रातुनी उटलेली लाटेवरची एक लाट
ती म्हणजे घाटावरची वेडी वाकडी वळणाची वाट
ती म्हणजे नजेरेशी लपंडाव खेळणारी एक नयनपरी
ती म्हणजे स्वप्नातली माझ्या एक स्वप्न सुंदरी

संकेत य पाटेकर
०३.०.०२०१२

जे दिसत तसं मुळीच नसत ...

जे दिसत तसं मुळीच नसत
आपल मन नेहमीच फसतं
चूक काय बरोबर काय
समजल तरी कळत नसत
कळलं तरी उशिरा कळत
मन भावनेच्या अधिपत्याखाली
तोपर्यंत पूर्णतः जखडलेले असत
- संकेत

सुखाची व्याख्या

दुसऱ्यांचा विचार करण्यातच अर्धे आयुष्य
निघून जाते
स्वताहाचे पंख मात्र जमिनीवरच
फडफडत राहते
उडण्याची ताकद ती हळू वार
क्षीण होत जाते
आयुष्याच्या सुखाची व्याख्याच
बदलून जाते

संकेत य पाटेकर

वेड्याहुनी वेडा मी

वेड्याहुनी वेडा मी 
एक निसर्ग वेडा मी 
सह्याद्रीतल्या दर्या- खोर्यातुनी 
भटकणारा एक भटक्या मी

वेड्याहुनी वेडा मी
एक दुर्ग वेडा मी
सह्याद्रीतल्या दर्या- खोर्यातुनी
भटकणारा एक भटक्या मी

वेड्याहुनी वेडा मी
एक पुस्तक वेडा मी
कथा , कादंबर्या , चरित्रांचा
ललित लेखनाचा ,
आवडत्या लेखकांचा
एक वेडा वाचक मी

वेड्याहुनी वेडा मी
एक काव्य वेडा मी
कवितेतुनी भावनांना
शब्दात उतरविणारा एक
निर्मल कागद मी

वेड्याहुनी वेडा मी .....
एक निसर्ग वेडा मी

संकेत य पाटेकर
२०-०६.२०१२
बुधवार

निसर्गाने रंग उधळले ....

निसर्गाने रंग उधळले
वाऱ्यांसंगे नभ दाटले
हिरवाईचा होऊनी स्पर्श
डोंगर दऱ्या नट- नटले !

काळ्या - लाल मातीचा स्पर्श
चिखलातुनी पाय चालले
वर ढगाआड नभांगातुनी
इथे थेंबे थेंबे तळे साचले !

वेड्या वाकड्या वाटेने
इथे नदी ओढे अन झरे वाहती
खळखळाट  नाद मृदुन्गाने
वृक्ष वेली - पक्षी पाखरे नाचती !

बेहोष- बेधुंद होवुनी मी
पाहत असे चमत्कार हे सारे
निसर्गाचे रूप असे हे
भुलती माझे दुख सारे
भुलती माझे दुख सारे

कविता कशी वाटली ते नक्की सांगा .......

भावना मनातल्या
कविता माझ्या !!

संकेत य पाटेकर
१५.०६.२०१२
शुक्रवार

पहिला पाऊस, पहिली सर ....

पहिला पाऊस, पहिली सर
पहिल्या सरीतला , मृदुवाल गंध
गंधातुनी उमटलेला,आनंदी तरंग ,
तरांगातुनी भिजलेले,ते ओलेचिंब अंग
अंगावरुनी नितळलेले,मनाला स्पर्शलेले
ते पाउस थेंब
पहिला पाऊस पहिली सर ................

पहिला पाऊस , पहिली ओढ
त्या ओढीतले निशब्द बोल
अंगावरील सरींचा हलकासा जोर
मनातील भावनांची भिजण्याची ती ओढ
पहिला पाऊस पहिली सर ................

पहिला पाऊस , पहिली आठवण
पहिल्या सरीतली ती गोड साठवण
आठवणीतल्या साठवनितले
ते अनमोल क्षण
पहिल्या पाउसातले, रिमझिमत्या सरीतले,
ओलेचिंब आम्ही दोघेजण
ओलेचिंब आम्ही दोघेजण
पहिला पाउस , पहिली सर ....................


संकेत य पाटेकर
०९.०६.२०१२
शनिवार

नाही कळणार कुणाला ....

नाही कळणार
कुणाला
कसा मी असामी ?
नाही कळणार
कुणला
प्रेमाचा सागर मी
नाही कळणार
कुणाला
वाटेतला गारवा मी
नाही कळणार
कुणाला
नात्यातला गोडवा मी
नाही कळणार
कुणाला
डोळ्यातला दवसागर मी
नाही कळणार
कुणाला
हास्यातील हास्य मी
नाही कळणार
कुणाला
कसा मी असामी
नाही कळणार कुणाला ...........

संकेत य पाटेकर
२६.०५.२०१२
शनिवार

येतोय तो...

येतोय तो ..................
दूर अंतरीतून ...काळ्या पडद्याआड
लखलखत्या प्रकाशित शुद्ध निर्मल तेजोमय अंगाने ...
स्वच्छंदी सुगंधी लहरी वायू तरंगाने
प्रेमाच्या लगबगीने ...मायेच्या उत्कंठेने
थंड शीतल गारव्या संगे ...
येतोय तो .............

येतोय तो .............
आ वासून बसलेल्या डोळे नभाकडे
असलेल्या गोर गरिबांसाठी
येतोय तो ...

लहानग्यांच्या प्रेमापोटी
त्यांचा ओसंडत्या आनंदासाठी
येरे येरे पावसाच्या नृत्यांगनासाठी
हळूच पावलांनी
येतोय तो ....

वृक्षवेलींना ..पाने फुलांना
पक्षी पाखरांना
स्वरबद्ध तरंग लह्र्रीतून चिंब भिजवायला
येतोय तो ..

रखरखत्या उन्हाने ....झगझगत्या आगीने
काळवंडलेल्या , कोरड्या शुष्क, मातीला
आपल्या प्रेमळ स्पर्शाने ...
चैत्यन्य रूप परिधान करण्यास
पुन्हा येतोय तो ...

येतोय तो ......
पाउस

भावना मनातल्या
कविता माझ्या !!

संकेत य पाटेकर
०६.०६.२०१२

कधी कधी ....

कधी कधी मन स्वताहालाच समजू पाहतो
का म्हणून आपण तिला दु:ख द्यावे ?
का म्हणून आपण तिच्या मनाशी खेळावे ?

एकीकडे तिच्या सुखासाठी देवाकडे
साकडे घालावे
अन एकीकडे रागातून शाब्दिक घाव द्यावे
का बर अस घडावे ?
कळतंय ...समजतंय तरीदेखील मन तिथेच
पुन्हा वळतंय

चुकतोय आपण कुठेतरी हि जाणीव होत नाही
असेही नाही
पण मनाला ह्या समजावणार तसं दुसर-तिसर
कुणीच नाही !

- संकेत
०२.०६.२०१२

तुझं माझं नातं ...

नातं .........एक अनमोल नातं
नांत म्हटल कि त्यात आला जिव्हाळा , ममत्व , प्रेम , विश्वास , सहवास ,अबोला , प्रमळ राग आणि खट्याळ मस्ती .
नातं म्हणजे एक रेशीम गाठ असते ...जन्मोजान्माची.............नांत म्हणजे

बघा वाचा माझी हि कविता .......कशी वाटली ते नक्की सांगा ..!
तुझ माझ नातं .................

तुझं माझं नातं
जस समुंदराच्या
पाण्यातल आकाशाच
निळेशार छत

तुझं माझं नातं
जस पावसाच्या सरी मधलं
आनंदाच नाच

तुझं माझं नातं
जस फुलांच्या पाकळ्यान मधला
मधाचा मधुर मधरस

तुझं माझं नातं
जस आंब्याच्या वनराईत
आब्यान्चाच सुगंधित रस

तुझ माझ नातं
जस चांदण अन चंद्राच
शीतल सौम्य प्रकाश

तुझं माझं नातं
जस तलावाच्या तळाशी
रुतलेल कमळाच देठ

तुझं माझं नातं
जस वाऱ्याच्या स्वरलहरी ने
शहारलेल गवताचं पातं

तुझं माझं नातं
जस शब्दांनी शब्दांना
दिलेला प्रेमळ प्रतिसाद

तुझं माझं नातं
त्या ईश्वराचीच
एक अनमोल भेट

तुझं माझं नातं
म्हणजे जन्मा जन्माची ची
प्रेमळ, अतूट विश्वसणीय अशी रेशीम गाठ

संकेत य पाटेकर
३०.०५.२०१२
मंगळवार

आठवणी ह्या आठवणी ..

हळूच वाऱ्याचा झुळूक अंगावर यावा .....अन मनाला हुरहुरी यावी
तशा ह्या आठवणी ... हळूच कुठून येतात. .. अन मनाला आपल्या जंजाळ्यात पार गुंतवून ठेवतात काही क्षण .


आठवणी ह्या आठवणी
ताज्या- जुन्या ,नवं - नवीन
ह्या आठवणी
दिशा चुकवून कुठूनही
भुलवुनी येती
ह्या आठवणी
मनी रमती मनी खेळती
हासवे - आसू गाळती
ह्या आठवणी
प्रवास दुनियाचा करुनी
सुख- दुखाचा परिपाठ
गाती ह्या आठवणी
ह्या आठवणी ....
आठवणी ह्या आठवणी
ताज्या- जुन्या ,नवं - नवीन
ह्या आठवणी

संकेत य पाटेकर
२९.०५.२०१२
मंगळवार