ज्या ज्या वेळी तुझी भेट
घडते
नजर तुझ्या डोळ्यावर
स्थिरते
डोळ्यातील त्या बुबुलांमध्ये
मज दु:खाचेच निखारे
दिसते
चेहर्याच्या त्या हास्यामागे
दुख तुझे ते लपून राहते
एकांतपणात मात्र सारे
आसू मार्गे वाहत जाते
असतो मी समोर तरीही
दु:ख तुझे ते पाहत राहतो
दु:खाच्या जलसागरात त्या
स्वताहा मी बुडून जातो
असते मनी खूप माझ्या
हसत-खेळत तुला पाहावं
तुझ्या त्या गोड
हास्याने जीवन तुझ
फुलाव
तुझ्या दुखाचे भार सारे
मज खांद्यावर हळूच घ्यावं
दुखाच्या ह्या जंजाळातून
अलगद तुला बाहेर काढव
असली मनी इच्छा अशी
तरीही
हाती आपुल्या काहीच नसते
निसर्गाच चक्र सारे
जीवन हे असेच असते
जीवन हे असेच असते
संकेत य पाटेकर
०२.०२.२०१२
गुरुवार
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा