निघून जाते
स्वताहाचे पंख मात्र जमिनीवरच
फडफडत राहते
उडण्याची ताकद ती हळू वार
क्षीण होत जाते
आयुष्याच्या सुखाची व्याख्याच
बदलून जाते
संकेत य पाटेकर
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
-
निसर्गाच्या सानिध्यात किती छान वाटत, सोबत कुणी नसल तरी , कुणी असल्यासारखाच वाटत, माघारी पावलांना खरच थांबावेस वाटत , निसर्ग निसर्ग हा... -
माझ्या दोन प्रेमळ बहिणीसाठी हि खास कविता... तू माझी बहिण मी तुझा भाऊ प्रेमाचं हे नातं असंच अतूट ठेवू !! नको कसला स्वार्थ त्यात ... -
! सह्याद्री ! नभा नभातुनी , दऱ्या खोऱ्यांतुनी गर्जितो माझा सह्याद्री ! दिशा दिशांना साद घालूनी पुलकित होतो सह्याद्री ! गड किल्ल्...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा