तरीही त्रास मी देऊन जातो
तिच्या रोषाचा (रागाचा) मग मी
एक कारण होवून जातो .
हळ हळत मन तेंव्हा
हृदय हि थर थरत
उगाच बोलून गेलो आपण
म्हणून मन माझ मुरतं
शिक्षा होते तेंव्हा
जेंव्हा ती मजवर रागावते
घायाळ होत मन माझं
जेव्हा चूक माझ्या कडून
अशी घडते
काय करू , काय बोलू
तेंव्हा काहीच सुचेनास होत
मौनबद्ध त्या क्षणी
नकळत ''sorry'' निघून जात
होत हे असंच नेहमी
म्हणून ती हि वैतागते
किती त्या चुका माझ्या
तरीही नेहमीच मला
माफ केले जाते .
आहे हे नातं अस अमूच
प्रेमळ मनाच
हृदयाशी हृदयाचं
धड धड त्या स्पंदनाच
मोकळ्या श्वासेच
मना मनाच
मायेच , प्रेमाच
एका अतूट बंधनाच
संकेत य पाटेकर
२९.११.२०१२
गुरुवार
वेळ : ५ सायंकाळ
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा