शुक्रवार, ६ जून, २०१४

तिच्या प्रेमभरल्या एका स्वराने..

तिच्या प्रेमभरल्या एका स्वराने
मनात असंख्य ' आनंदी ' वलय निर्माण होतात .
वाटावं बोलतं रहावं अन बोलतं राहावं तिच्याशी
पण आपणच आखलेली हि 'बंधनं' आड येतात .

तरीही हे मन आनंदात बागडतं.
इवल्याश्या त्या क्षणाने का होईना अगदी भरभरून जातं
इतुका क्षण तो ? पण ते हि काही कमी आहे का ?
म्हणून आहे त्यातच समाधानी मानून घेतं.

संकेत य पाटेकर
०६.०५.२०१४

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

'आपलेपणचा हुंदका' तेवढा सहज निघतो रे ...

सहजह 'आठवण' यावी असं काही नसतं रे 'आपलेपणचा हुंदका' तेवढा सहज निघतो रे ...! विसरत नाही बघ तसं कुणी कुणालाच असे 'हृद...